From City Slicker to Beach Bunny

Blog

Tuesday, 26 January 2016

Language Line

I am a Dutch <> English translator. I was born in the Netherlands and mostly lived there for the first 28 years of my life. A travel bug, which still attacks me occasionally, took me to one of the most remote corners of the world, an island off New Zealand’s coast.

When people meet me for the first time, they often ask how I, having grown up in one of the most densely populated countries in the world, manage to live in such a remote spot, on a large island which mostly consists of a nature reserve with several endangered species, such as the taiko (black petrel), the pateke (brown teal duck) and the kaka, has only around 600 also quite unique inhabitants and lies 4,5 hours by boat from New Zealand’s capital, Auckland.

How? Well it’s easy. Not only do I live in one of the most beautiful and safe countries in the world, I also manage to stay in touch with the rest of the world through the internet. There are no boundaries anymore. I can catch up with anyone, any time of the day, anywhere in the world.

We live 8 kms from the nearest little village, and have no reticulated power, water or gas in our home. We have a solar electric system, solar and woodfired waterheating, an inlet in the creek for water, gas in bottles, and grow our own veggies and breed our own chickens. Our internet comes through the mobile phone system.

We thus manage to live a wholesome, off-the-grid life while participating, through translation, in the international world of business. I really enjoy this duality and find life pretty amazing.

Ik ben een vertaler Nederlands <> Engels. Ik werd geboren in Nederland en woonde daar vooral, de eerste 28 jaar van mijn leven. Ik had echter een reisziekte, die me nog steeds af en toe overvalt, en als gevolg daarvan kwam ik  terecht in een van de (vanuit Nederland gezien althans) meest afgelegen uithoeken van de wereld, een eiland voor de kust van Nieuw-Zeeland.

Wanneer mensen me voor de eerste keer ontmoeten, vragen ze vaak hoe ik, als voormalig inwoner van een van de dichtstbevolkte landen ter wereld, kan leven op zo’n afgelegen eiland, dat voornamelijk bestaat uit een natuurgebied met een aantal bedreigde soorten, zoals de taiko (zwarte stormvogel), de pateke (bruine wintertaling) en de kaka, en slechts ongeveer 600 ook vrij unieke inwoners en dat op 4,5 uur varen van de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, Auckland, ligt.

Hoe? Nou, dat is vrij eenvoudig. Niet alleen ik woon in een van de mooiste en meest veilige landen in de wereld, ik slaag er ook in om in contact te blijven met de rest van de wereld via het internet. Er zijn geen grenzen meer. Ik kan met iedereen, op elk moment van de dag, waar ook ter wereld, kletsen.

We wonen 8 km van het dichtstbijzijnde dorpje, en er is geen elektriciteits-, water- of gasnet op ons eiland. Onze stroom genereren we met zonnepanelen, en ons hete water met zonnewaterpanelen of onze houtkachel, ons water komst uit een stroompje, ons gas uit flessen, onze groenten uit de tuin en onze eieren van onze eigen kippen. Ons internet bestaat sinds kort uit een mobiele telefoonverbinding, maar voorheen ging dat via een satellietverbinding.

Het lukt ons om een gezond, fysiek geisoleerd, maar ook onafhankelijk leven te leiden, terwijl we toch, met name door middel van mijn vertalingen, deelnemen aan het internationale bedrijfsleven. Ik geniet echt van deze dualiteit en vind dit leven fantastisch.

Written and translated by one of Language Line’s Dutch translators, Hilde H.